Lyme, ziekte van

Ziekte van Lyme, borreliose

De ziekte van Lyme wordt veroorzaakt door de spirocheet Borrelia burgdorferi s.l. die wordt overgedragen door een beet van een besmette teek, de Ixodes ricinus. De klinische beelden zijn in te delen in:

• vroege, gelokaliseerde ziekte > erythema migrans (EM), Borrelia-lymfocytoom
• vroege, gedissemineerde ziekte > multipele erythema migrans, vroege neuroborreliose, Lyme-carditis, Lyme-artritis, anders (uveitis, panophthalmitis,  hepatitis, myositis, orchitis)
• late Lymeziekte > acrodermatitis chronica atrophicans (ACA), chronische neuroborreliose, chronische artritis

Zie voor meer informatie de LCI-richtlijn Lymeziekte

Diagnostiek

• Serologie Borrelia: serologie is niet geïndiceerd bij een typische erythema migrans, dit is een klinische diagnose. Bij patiënten bij wie gedacht wordt aan een vroege gedissemineerde ziekte met een ziekteduur van minder dan 6-8 weken en een negatieve serologie moet de serologie na enkele weken herhaald worden.
  
  Bij verdenking neuroborreliose is het noodzakelijk om zowel liquor als serum (van dezelfde afnamedatum) in te sturen voor het bepalen van de Reiber index.
• PCR Borrelia: onderzoek op bloed en urine wordt niet geadviseerd. Alleen in de volgende situaties kan een PCR aanvullend zijn: verdenking ACA, artritis of neuroborreliose waarbij de serologie geen uitsluitsel geeft.